Yahoo!-wachtwoord hacken!
Yahoo! Mail is niet veilig!
Yahoo!-wachtwoord hacken!
Yahoo! Mail is niet veilig!
Volgens hackers is het kraken van een Yahoo!-account zeer eenvoudig. Er zijn niet minder dan 1 miljard Yahoo!-accounts gekraakt. Dat is enorm als je erover nadenkt, vooral omdat dit werd gedaan door één persoon. Yahoo! is een van de meest bezochte webplatforms ter wereld. Op een bepaald moment in de geschiedenis van internet had bijna elke gebruiker minstens één Yahoo!-account. Hoewel Gmail tegenwoordig duidelijk populairder is, kan niet ontkend worden dat er nog steeds veel gebruikers zijn die dagelijks Yahoo! blijven gebruiken. Laten we daarom de beveiliging van een Yahoo!-account bespreken.
Het is duidelijk dat, voordat je over welke vorm van hacking dan ook spreekt, het belangrijkste is om te weten hoe je het wachtwoord kunt omzeilen. Waarom het wachtwoord?
Simpelweg omdat het de eerste identificatie is die als barrière fungeert bij het proberen iemand te hacken. Daarom moet je er eerst over nadenken hoe je het kunt kraken. Er bestaan veel methoden om wachtwoorden te kraken. Sommige gebruiken software om deze beveiliging met succes te omzeilen, terwijl andere directe technieken vereisen die een zekere mate van kennis vergen.
Hier zijn enkele methoden die kunnen worden gebruikt om de beveiliging van je Yahoo!-wachtwoord te omzeilen:
-wachtwoord met PASS ACCESS.
PASS ACCESS is een softwaretool waarmee je snel toegang krijgt tot je Yahoo!-account. Het omzeilt tweefactorauthenticatiebeveiligingen en toont het wachtwoord in leesbare tekst op je scherm binnen enkele minuten. Of het wachtwoord nu versleuteld is of niet, PASS ACCESS kan het ophalen. Dit programma is speciaal ontworpen om je te helpen het wachtwoord van elk Yahoo!-account te ontcijferen. Het is vooral handig voor mensen die hun wachtwoord zijn vergeten of de beveiliging van hun account willen testen.
Ontwikkeld door cybersecurity-experts, decodeert het je wachtwoord binnen enkele minuten en vereenvoudigt het inloggen met slechts een paar klikken.
In tegenstelling tot de meeste applicaties die beweren je te helpen Yahoo!-wachtwoorden te kraken, vereist deze geen speciale technische kennis of informatie. Met andere woorden: iedereen met basiskennis van computers kan het zonder zorgen gebruiken.
Volg gewoon de drie onderstaande stappen om te beginnen:
Het is de moeite waard om te benadrukken hoe eenvoudig deze applicatie in gebruik is. Bovendien krijg je een proefperiode van 30 dagen — daarna krijg je je geld terug als je niet tevreden bent.
Probeer PASS ACCESS nu door het te downloaden van de officiële website: https://www.passwordrevelator.net/nl/passaccess
Vaak wordt er weinig gezegd over deze cybercriminaliteitsmethode: de interceptie van netwerkverkeer. Daarom vind je zelden documentatie waarmee je het onderwerp kunt bestuderen. Het belangrijkste is dat het een praktijk is die gericht is op het stelen van gevoelige gegevens, spionage en mogelijk sabotage.
Allereerst moet de hacker die verkeersinterceptie wil uitvoeren, eerst informatie verzamelen over het doelnetwerk. Dit kan vaak eenvoudig worden gedaan via bijvoorbeeld WiFi of door een gebruiker te observeren op basis van zijn acties en computergebruik. Sommige cybercriminelen gebruiken sniffingsoftware om een extern netwerk te onderzoeken. Met de verzamelde informatie bestaat de volgende stap erin de IP-adressen te verzamelen die aanwezig zijn in het LAN-netwerk. Dit zijn niet alleen IP-adressen, maar ook informatie over de gebruikte apparatuur en, indien mogelijk, de gebruikte servers. Met al deze gegevens kunnen cybercriminelen het verkeer omleiden naar apparaten waarvan ze de handtekeningen zullen stelen. Bij deze gegevensdiefstal gaat het onder andere om persoonlijke gegevens zoals wachtwoorden en andere inloggegevens.
Pakket-sniffing is een praktijk die bestaat uit het monitoren en vastleggen van alle datapakketten die door een netwerk gaan, met behulp van speciaal hiervoor ontworpen computerprogramma’s en hardware. Met deze methode kan een hacker vanaf zijn locatie een volledig computernetwerk bespioneren en zelfs toegang krijgen. Uiteraard kunnen dergelijke mogelijkheden onmiddellijk leiden tot diefstal van gevoelige gegevens, zoals wachtwoorden. Het gaat niet alleen om wachtwoorden. Naast je inloggegevens kan ook de activiteit van je computerapparaten worden bespioneerd en je communicatie worden omgeleid.
Je moet verschillende stappen doorlopen. In het begin moet de hacker zijn computerapparaat aansluiten op een switch-poort. De tweede stap bestaat erin ontdekkingshulpmiddelen te gebruiken om te achterhalen welk type netwerk hij wil targeten. Zodra de analyse is voltooid, probeert hij een manier te vinden om zijn slachtoffer direct aan te vallen. Hiervoor zal hij, met behulp van een schadelijk programma, het computerapparaat van zijn doelwit vergiftigen — vooral via ARP-spoofing. Als hij hierin slaagt, wordt al het verkeer dat normaal naar het apparaat van zijn slachtoffer zou gaan, door hem omgeleid. De hacker hoeft dan alleen nog de gegevens te verzamelen die hem interesseren.
Concreet gezegd is het een manier om de telefoongesprekken van een ander te monitoren via de verschillende tools die slachtoffers gebruiken. Dit kan zowel een telefooncommunicatie zijn als een communicatie via internet. In de context van computerhacking zal de cybercrimineel afluisterapparatuur of spyware gebruiken die direct is aangesloten op het circuit van het doelnetwerk. Om gegevens te onderscheppen, moet hij alle informatie die hij onderschept opnemen en de volledige gegevensstroom tussen het doelwit en de host registreren. Merk op dat de techniek van telefoonaftap twee varianten kent:
Een slimme schadelijke techniek die bestaat uit het aanmaken van een Yahoo!-account dat lijkt op het jouwe. De hacker verzamelt informatie over jou om zijn account echt legitiem te laten lijken. Zijn account zal gelijkwaardig zijn aan het jouwe, op enkele spellingverschillen na. Het kan je waakzaamheid en die van je contacten en kennissen misleiden. Dit is erg vervelend, want de hacker kan hen benaderen en hen doen geloven dat hij de toegang tot zijn Yahoo!-account is verloren. Als een van zijn vrienden een herstel-e-mailadres heeft, kun je je voorstellen dat je achter je rug om direct de controle over je Yahoo!-account verliest.
IRDP (ICMP Router Discovery Protocol) is een routerprotocol dat een hostapparaat in staat stelt de IP-adressen van actieve routers te detecteren nadat het de aanvraagberichten van deze computerterminals via hun netwerk heeft ontvangen.
In deze situatie hebben hackers een manier ontdekt om de host te spoofen. Hun techniek bestaat er simpelweg uit een waarschuwingsbericht te verzenden via een IRDP-router die is gespoofed vanaf een hostterminal in een subnet. Ze kunnen dus de standaardrouters wijzigen door de router te specificeren die de hacker heeft gekozen. Onder deze voorwaarden kan de hacker eenvoudig de gegevens verzamelen die via dit apparaat lopen.
Als we een computerapparaat hebben, is er één stuk informatie dat we niet hebben of dat we constant verwaarlozen: de realiteit en persistentie van beveiligingslekken. Beveiligingskwetsbaarheden zijn inherente ontwerpfouten in alle computerapparaten en software. Met andere woorden: er bestaat geen computerapparaat of computerprogramma zonder beveiligingslekken. Daarom doen fabrikanten en applicatie-uitgevers er altijd alles aan om updates aan te bieden die deze ontwerpfouten corrigeren. Dit is essentieel om te begrijpen als gebruiker van digitale diensten. Beveiligingslekken zijn gevaarlijk, omdat hackers ze dagelijks kunnen gebruiken om ons te hacken. Omdat het ontwerpfouten zijn, worden deze kwetsbaarheden gebruikt om de beveiligingsbeleidsregels die we op onze smartphones, computers en tablets toepassen, te omzeilen. Merk op dat de gevaarlijkste fouten Zero Click-exploits zijn. Zero Click-kwetsbaarheden worden gebruikt om een praktijk van cyberkwaad te kwalificeren die bestaat uit het op afstand infecteren, corrupt maken, bespioneren of vernietigen van een computerapparaat zonder dat de gebruiker dit weet of iets doet. Met andere woorden: het is de ultieme cyberaanval die plaatsvindt in absolute stilte en totale onzichtbaarheid.
Het is niet ongebruikelijk dat gebruikers hun Google Chrome- of Microsoft Edge-browser gebruiken om in te loggen op hun Yahoo!-account. Tijdens deze verbindingen wordt ons vaak gevraagd de wachtwoorden op te slaan. Soms gebeurt registratie automatisch. Deze functie is handig, omdat je de volgende keer dat je inlogt niet opnieuw je inloggegevens hoeft in te voeren. Er is echter een probleem met het gebruik van dergelijke methoden. Wachtwoorden zijn namelijk niet echt veilig in deze browsers. Helaas wordt je wachtwoord, telkens als je het opslaat in een browser, direct opgeslagen zonder enige bescherming of versleuteling. Bovendien, als iemand toegang krijgt tot je computer en je browser, is het voor hem zeer eenvoudig om je inloggegevens te achterhalen zonder veel moeite.
Een botnet is een verzameling computerprogramma’s (computers, smartphones, verbonden objecten, enz.) die met elkaar zijn verbonden via een schadelijk programma dat ze op afstand bestuurt, zodat ze specifieke taken kunnen uitvoeren. Het woord botnet is afgeleid van de Engelse uitdrukking " roBOT NETwork ".
Het verbinden van voldoende apparaten stelt hackers in staat voldoende rekenkracht te genereren om cyberaanvallen van aanzienlijke omvang uit te voeren. Meestal zijn de cybercriminelen achter botnets zeer populair en bekend als oorzaak van cyberaanvallen met grote impact.
Wanneer een computerapparaat is geïnfecteerd met een botnet, kan het op verschillende manieren door hackers worden gebruikt. Nuttig om te weten:
Nadat je al deze krakmethoden kent, moet je je Yahoo!-account beter proberen te beschermen.
Beveiliging is dan essentieel. Het grootste probleem in deze context is om te weten wat de beste praktijken zijn om je beveiliging te verbeteren. Je moet weten dat alles draait om discipline. Het gebruik van een online account betekent dat je constant alert moet zijn, up-to-date moet zijn over de evolutie van cybermalware en de methoden om deze tegen te gaan. Maar eerst en vooral hier enkele basisprincipes: